sif. Taraşlanmış, taraşla yonulmuş. □ Taraşlı stəkan – tin-tin stəkan
taraşlı
прил. гьакӀ винелай, тӀимил аладарнавай (кил. taraş 2); // taraşlı stəkan мурцар алай, синер алай истикан