нар. акьул авачиз. Акьулсуздиз рахамир. Р.
сущ.; -ди, -да; яр, -йри, йра акьул авайди. Акьулэгьлидиз акьул гуз, чӀуру паб хупӀ четин тушни. Е
гл., вуж-вуч не-кве -ада, -уна, -аз. -азва; -укь || -укьа, -ан, -амир, -урай; такьун || акьун тавун, тахкьун || акьун тахвун, акьан хъийимир; гьерек
сущ.; -ри, -ра сада-сад ягъун, гатун, векъи рафтарвилер. Адаз ( Назлудиз ) итимрин акьунар хьайиди чизвай
гл., каузат. -да, -на; -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай, такьурун || -акьур тавун, ахкьурун || акьур хъувун, акьур хъийимир галкьурун, эцягьун
|| АКӀА нар. 1) ихтилат квекай тиртӀа, гьадан гьал, гьерекат къалурзавай тегьерда. Гьич мусурман, чувуд, урус Чараз кьунукь туш чаз турус, АкӀ кьада
кил. АКӀ.
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кӀеви хъире алай, хвех хъиреда акӀанвай кӀерецрин са жуьре. АкӀаяр хаз, экъетӀиз четин ятӀани, абурун хвех ширинди
нугъ., нар. & жуьреда. Кабинетдиз яргъи рушан экв аватнавай. Эхирки ракъинин нур акӀад туьш хьана хьи, ам Шахмарданован вилериз ягъиз башламишна
гл., -да, на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; акӀадар тавун, акӀадар тахвун, акӀадар хъийимир 1) ни вуч там, тарар, атӀана, ярхарна, вичин тӀебий
* акӀаж хьун гл., вуж тӀалдин азабдикди беден кӀватӀ жез, ахъа жедай гьерекатар ийидай гьалдиз атун
гл., каузат. || АКӀАЖУН -да, -на, -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; акӀажар тавун || акӀаж тавун, акӀажар хъувун || акӀаж хъувун, акӀажар хъувун тавун
гл., -да, на; -из, -зава; -рай; акӀахь тавун, акӀахь хъувун акӀахь хъувун тавун 1) вуч тарарал алай емишар чрана авахьун 2) вуч гелкъвен тийизвай,
акӀун глаголдин эмирдин форма. Кил. АКӀУН.
гл., -ида, -ана; -из, -изва; -урай; акӀун тавун, тахкӀун || ахкӀун тавун, акӀун тахвун 1) вуж-вуч не- кве; са вуж, вуч ятӀани фейи, гьатай, акьадра
гл., каузат., ни вуч; -да, -на, -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; акӀур тавун, акӀур тахвун, ахкӀурмир || ахкӀур хъийимир 1) ни вуч тан цавухъди аваз
прил. ачух яру. Какахьда ал, туракь рангар, Гагь шуьтруь, гагь Аби жеда. А. С. Хцихъ галаз ихтилат. Майдин сувар!
кил. АЛАЗ ХЬУН.
прил. кӀанивилин гьиссер авай, кьадарсуз азиз. Ван алаз хьуй ви суфрадал тостарин, Кьафкъазвийрин гьар камуна ала тир
З: ала баъли. нугь, сущ.; шурван пӀини. У. М. ОЛД, 109. * ала къавах нугь., сущ.; шиш къавах. У. М. ОЛД, П2
нугь., сущ.; эчӀел. Р. Гь. ЛД.
алабар хьун гл., вуж кӀвачер тикдиз акъвазариз тахьана са патахъ алукьдай гьалдиз атун. Юкьварар кьуна живерилай алабар жезвайбурни кими тушир
гл., каузат., ни вуж; -на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай; алабар тавун, алабар тахвун; алабар хъийимир
туьрк, сущ.; -а, -а; ар, -ри, -ра 1) хур, кьил лацу ки цӀ. ТӀеквендай экъечӀнамазди адаз тум хкажна акъвазнавай алабаш акуна
прил. артухан. Алай вахтунда чи дишегьлийрин хивемадни алава везифаяр гьатнава. ЛГ, 1996, 8. ӀӀӀ * алава авун гл
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра лагьай гафарилай, авур ихтилатдилай гьейри артуханбур яз хьлагьзавай гафар, фикир
нар. авайдалай артухни алаз.
нар. кьетӀен гьалда. Шарвилидиз зегьметчи инсанар алава багьа я... Б. С. «Шарвили» гьикӀ арадиз атана?
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кӀанивал, масанвал.
нугь., кил. ГЬАВАЛАТ.
нар. алавал хас яз.
туьрк, шиир, сущ.; -ди, -да; яр, -йри, -йра 1) гуьрчег руш, гуьрчег дишегьли; Гьикьван чӀугван за ви гъамар, Чан эрзиман алагуьзли
прил. кӀани. Алагуьзли севдуьгуьм яр, ХупӀ масадаз гьат хьана хьи. Е. Э. Алагуьзли севдуьгуьм яр.
нугь., сущ.; кил. ЭЧӀЕЛ.
нугь., кил. АЛАКЪА.
сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра алеррин кӀар.
нугъ., кил. АЛАДАРУН.
гл., -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алагъар тавун, алагъар тахвун; алагъар хъийимир галчӀурун
фин глаголдин эмирдин форма. Кил. ФИН.
нар. ала яз, кӀанивал аваз.
аладар хьун вуж-вуч са патахъ ярх хьун. Ахваравай гададиз садлагьана поезд аладар хьайи хьтин ванер атана, А
гл., каузат; -да -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; аладар тавун, аладар тахвун; аладар хъийимир 1) ни вуч квелай нин куьн ятӀани тандивай чкал
гл., -на, -из, -зава; -рай; алад тахвун; туьретмиш хьун, арадиз атун. Вун нелай аладайди я икьван вагьши? Р
алажун глаголдин эмирдин форма. Кил. АЛАЖУН.
гл., -да, -на, -из, -зава; -а, -мир, -рай; алаж тавун, алаж тахвун, алаж хъийимир 1) ни вуж, вуч нин; куьн ятӀани хам хтӀунун
* алаз хьиз нар. кьадардилай са тӀимил гзаф хьиз. НикӀяй жедай тек кьве йисан бегьерди Гелир гуда виш манатдин алаз хьиз
алаз хьун глаголдин фад алатай вахтунин форма. Кил. АЛАЗ ХЬУН.
прил. гилан, исятдин Алай вахт халкь патал четинди я. ЛГ, 1992, 31. X. Алай аямда гзаф инсанар чпин намус, Эдеб, гьая - вири пулдихъ маса гуз гьазур
туьрк, сущ.; ~ди, -да; яр, -йри, -йра яшайишда, кӀвалахда са шумуд чеб-чпелай аслу туширвал ва я аслу тирвал арадиз гъидай гьал, къайда
сущ.; -или, -иле сад масадахъ галаз са квелди ятӀани алакъа тир гьал. Шиирдалди, гьелбетда, чайдин тариф авунни ва я синих авунни мумкин я, ина жемят