* кагьулар аладарун гл., ни са кар, кӀвалах ийиз ашкъи, гьевес авачир гьалдикай хкатун патал гьар жуьредин гьерекатар авун
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кагьул тир гьал. Кагьулвал жегьилдин бахтсузвал я. Р. * кагьулвал авун гл
гл., -да, -на; -из, -зава; ая || -а, -ин, -рай, -мир; кагьулвал авун, кагьулвал тавун, кагьулвал тахвун, кагьулвал хъийимир кагьул тир гьалдиз атун
нар. кагьулвал хас яз. Жуваз бегьем таниш тушир станциядал ингье гила зун тади квачиз, кагьулвилелди къекъвезва
гьал; низ; са кар, кӀвалах ийиз ашкъи, гьевес авачир гьал хас яз ава. Зун ядранда гьамиша на кьабулдай, Зун гуьзетиз акъваздай вун вокзалрик
нар. кагьул тир лишан хас яз. КӀвенкӀве авай деведин гардандикай куьрс хьанвай керкеданди гьар кьвед-пуд къадамдилай кагьулдаказ зигрингарзава
нар. кагьул яз. Везир кагьулдиз, вич-вичив рахаз, экъечӀна. Ф. Пачагьдин руш. Ина колхозчийри кагьулдиз кӀвалахзавай; вучиз лагьайтӀа абуруз зегъме
кил. ГАДАРУН.
урус, сущ.; -иди, -ида; -ияр, -ийри, -ийра 1) пешекар. Чкайрал педагогвилин кадрияр бес тежезвай йисар тир
урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра санал кӀвалахзавай фялеяр, армияда авай аскерар яшамиш жедай еке ужагъ
араб, сущ.; -ди, -да 1) вири тӀебиат санлай. Мад са цӀийи къастунив вун эгечӀна, Каинатдин вири сагьиб хьун патал
кун глаголдин рахунра ишлемишдай причастие тир форма. Кил КУН.
туьрк, сущ.; -ди. -да; -яр, -йри, -йра итимдин уьмуьрдин юлдаш. Кайванияр цеквер хьиз Суфрайрилай элкъвена, Арачияр демина Кьуьлдайбурухъ къекъв
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера итимдин уьмуьрдин юлдашвал. * кайванивал авун гл., ни кайвани тир гьал кьилиз тухун, паб хьун
кун глаголдин причастидин форма. Кил КУН.
прил. цӀун ялав галукьна чӀулав хьанвай. # ~ фу, ~ як, ~ кӀвач. * кайи инсан сущ. кьилел бахтсуз дуьшуьшар атай кас
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) къушарин жинс арадиз гъизвай хъире алай элкъвей затӀ. Са чӀавузни мукарай къушарин какаяр ва я шарагар акъудм
* какадар авун гл., ни вуч квек са шумудакай сад авун. Вири булахрин ятар сад-садак какадар авурла, сагъ са кӀам хьанай
гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; какадар авун, какадар тавун, какадар тахвун, какадар хъийимир 1) кьилди-кьилди авай са
кил. АКАТУН.
гл., вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; -какахь тавун, какахь тахвун, какахь хъийимир 1) кьилди авай са шумуд затӀ, кьилдинвал ара
туьрк. прил.; патахъ, дуьзвал авачир, дуьз тушир. # ~ цӀар, ~ тар, ~ шиш. * какур хьун гл. вуж-вуч кьакьанвилиз дуьз тирда са патахъ ян гун
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера какур тир гьал.
гл., ни-куь вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -ин, -а || ая, -рай, -мир; какур авун, какур тавун, какур тахвун, какур хъийимир кьакьанвилихъ дуьз авай
фарс, сущ.; -у, -а: -ар, -ари, -ара хуьруьнбуру хъуьтӀуьз чпин мал-къара хуьн патал хкянавай махсус ериш, чка
фарс, сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера кӀвачерал кьакьан, кьилел, адет яз, крчар жедай, яргъи тум галай, нек, хам ва як хьун патал хуьдай ктвалин гьаи
[ккал] прил. дигмиш тушир. Кал емишар кьурадач. Р.
[клала] фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра шуьшедин къаб.
кал 2 существительнидин чкадин Ӏ падеждин форма.
араб, сущ.; -ди, -да ислам диндин истемишунар авай ктаб. * Аллагьдин калам къалумрай. * каламдал кьин кьун гл
[кhалар] сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра емишар, техил кьурурун патал фитни чеб акадарна раснавай кӀалуб(ар)
[ккалар] сущ.; -и, -а; кузвай хьра акьугъарнавай къуьлни фин санал. - Духтуррин чӀалаз яб гана, ада, фин квай ширин калар хьиз, капашдалди гьинаваи
куьч., сущ.; -или, -иле масадахъай кичӀела, адаз кӀандайвал вич тухудай гьал, тегьер. Алидиз вичин дустунин амалрин калвал бегенмиш хьанач
нар. калвал хас яз. Калвилелди кьил хуьдалди дана яз кьин хъсан я. Р.
урус, сущ; -ди, -да; -ар, -ри, -ра йисан варцар, йикъар авай ктаб, чар, чарарин кӀватӀал. Виридалай яргъи тир югъ жагъуриз, Календарда кьекьуьрзав
|| ГАЛТУГУН гл., ни нихъ-квехъ; -да, -на; -из, -зава; -ин, -а, -рай, -мир; калтуг авун. калтуг тавун, калтуг тахвун
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра резиндикай раснавай, чин пад кӀеви кӀвачин къапар. КӀандайд я ваз чекме, калуш, Ам чун хьтин Тсесибд кар туш
нугъ., сущ.; дуьгме Ада тадиз раб янавай рабочий пальтодин камар ахъайна. А. А. Лезгияр. * камун кьилиз нар
фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) къекъведайла кьве кӀвачин арада жедай мензил. Доскадивай классдин ракӀарив кьве кам ава
фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара гьалкъа вегьена кьве кьилни кутӀунна эцигнавай сим, еб. Лужуник квай тек лацу лиф, Вун камуна гъат хьана хьи
араб, сущ.; -ди, -да 1) акьул, зигьин. Агьилриз камал, Жегьилриз жамал... ХупӀ ярашугъ я. Е. Э. Квез вуч ярашугъ я
туьрк, прил. вини дережадин зигьин авай, гьар са шей дериндай фагьумиз, ахтармишиз алакьдай. А гзаф камаллу инсан, «поэзиядин жавагьирар» яратмиша
сущ. -у, -а камаллубур прилагательнидикай хьанвай гзафвилин кьадарда авай существительное. Камаллубурухъ агъана кӀанда
камаллу прилагательнидин гзафвилин кьадардин форма. Кил. КАМАЛЛУ.
сущ.; -вили, -виле: -вилер, -вилери, -вилера акьуллувал. Зун камаллувили дуьз рекьел хкидайдахъ инанмиш я
нар. камаллувал хас яз. Чан аламайбур, хайитахай талгьана, инсанвилелди, камаллувилелди аялрин къайгъуда хьана кӀанда, куьчейра гьат тийидайвал
нар. камаллу яз. Эхь, гъвечӀиди-чӀехиди чиз, камаллудаказ. 3. Ф. Халкь патал халкьнавай инсан. Синоним: камаллудаказ
камаллу прилагательнидин теквилин кьадардин формадикай хьанвай существительное; - а, -а; Камаллудаз хуш гуз яб, Тапархъандин хесет я таб
камаллу прилагательнидин теквилин кьадардин форма. И гада камаллуди я.
прил. акьул авачир, намус авачир.