tutalğa
tutalğa
i. ground, cause, reason; ~sı olmaq to have* good cause (+to inf.), to have* the very reason (+to inf
Полностью »сущ. разг. повод, основание, довод. Sizin nə kimi tutalğanız var? какие у вас доводы? Əlinə tutalğa vermək дать повод к ому-л
Полностью »I (Ağcabədi, Bərdə, Şuşa, Tərtər) əsas, dəlil, sənəd. – Zəhranın əlində tutalğası var, işə çıxmır (Bərdə); – Yunus kişi, sənin əlində bir tutalğa varm
Полностью »