tutarlı
tutarlı
прил. 1. асаслу, чкадал атай, субут авай, инкар ийиз тежер, кутугай, дуьзгуьн, декьикь (мес. делил, жаваб); 2
Полностью »\ – məntiq qaydalarına uyğun olan əqli əsas gətirmə. Əsaslı, yənin məsələnin bütün əsas-larını əhatə edəcək qədər ehtivalı arqument
Полностью »sif. fort, -e ; solide ; ~ zərbə coup m fort ; sérieu//x, -se ; ~ ifadə expression f forte
Полностью »I. s. 1. heavy, strong; ~ zərbə a heavy blow; 2. neat, apt, pointed; ~ irad a neat / pointed / apt remark; ~ ifadə an apt expression; ~ arqument a nea
Полностью »I прил. 1. крепкий, сильный. Tutarlı zərbə крепкий удар, tutarlı şillə крепкая пощечина 2. веский, убедительный
Полностью »sif. 1. Əsaslı, yerli-yerində, sübutlu, inkaredilməz, hədəfə düşən, düzgün, dəqiq. Tutarlı sübut. Tutarlı cavab
Полностью »