tutarlı
tutarlı
sif. 1. Əsaslı, yerli-yerində, sübutlu, inkaredilməz, hədəfə düşən, düzgün, dəqiq. Tutarlı sübut. Tutarlı cavab
Полностью »I прил. 1. крепкий, сильный. Tutarlı zərbə крепкий удар, tutarlı şillə крепкая пощечина 2. веский, убедительный
Полностью »I. s. 1. heavy, strong; ~ zərbə a heavy blow; 2. neat, apt, pointed; ~ irad a neat / pointed / apt remark; ~ ifadə an apt expression; ~ arqument a nea
Полностью »прил. 1. асаслу, чкадал атай, субут авай, инкар ийиз тежер, кутугай, дуьзгуьн, декьикь (мес. делил, жаваб); 2
Полностью »sif. fort, -e ; solide ; ~ zərbə coup m fort ; sérieu//x, -se ; ~ ifadə expression f forte
Полностью »\ – məntiq qaydalarına uyğun olan əqli əsas gətirmə. Əsaslı, yənin məsələnin bütün əsas-larını əhatə edəcək qədər ehtivalı arqument
Полностью »