I
сущ.
1. фанатик, фанатичка (человек, страстно преданный какому-л. делу, необычайно приверженный к какой-л. идее)
2. сочувствующий (тот, кто поддерживает деятельность какой-л. организации, партии, кто идейно близок ей; сочувствующая). Təəssübkeşlər formal olaraq partiyanın üzvü deyildilər, ancaq can-dildən onun siyasətini təqdir edirdilər сочувствующие формально не состояли в партии, но всей душой одобряли её политику
3. приверженец (сторонник, последователь). Mütərəqqi ideyaların qızğın təəssübkeşi страстный приверженец прогрессивных идей
II
прил.
1. фанатичный. Təəssübkeş alim фанатичный учёный
2. отстаивающий чью-л. честь и достоинство. Kollektivin təəssübkeş üzvü член коллектива, отстаивающий его честь и достоинство
3. сочувственный (исполненный сочувствия, благожелательности к кому -, чему -л; благожелательный, одобрительный). Təəssübkeş münəsibət сочувственное отношение
Təəssübkeşlik
Empatiya — özünü başqa insanın və ya canlının yerində hiss etmə bacarığı, başqasının dərdinə şərik olma hissi. Empatiya, eyni zamanda başqa insanın emosional halını onun mimikasından və hərəkətlərindən duyma qabiliyyətini ehtiva edir. Həmçinin, insanı görmədən onun emosional halını tam dəqiq hiss etmək qabiliyyətini nəzərdə tutur. Empatiyanın əksi aleksitimiyadır.
“Empatiya” sözü yunan dilindəki ἐμπάθεια (empateya), “fiziki bağlılıq, meyl” sözündəndir. Bu da ἐν (en), “içində” + πάθος (patos), “hissiyat” sözlərinin birləşməsindən yaranmışdır. İngilis dilində ilk dəfə Teodor Lippsin nəzəriyyəsində əsas anlayış olan alman dilindəki Einfühlung (nüfuz etmə) sözünün qarşılığı kimi istifadə edilmişdir.
Empatiyaya nail olmağın başlıca vasitəsi anlayışını Riçard Dlyüs araşdırmışdır.
Empatiya sözünün kökü ingilis və qədim yunan dillərindən tərcümədə “hiss, emosiya” mənalarını ifadə edir. Termin 1909-cu ildə psixoloq Edvard B. Titçener tərəfindən irəli sürülüb.