ULAQ
1. вьючное животное;
2. осел;
3. перен. олух;
is. Yük və ya minik heyvanı. Ulaqları o tərəfdəki otluğa buraxıb gələn Yusif atasının yanında durdu. Ə
Полностью »сущ. 1. домашнее вьючное животное, используемое для перевозки; рабочий бык (вол) 2. устар. осёл
Полностью »сущ. лам; ulağa gücü çatmır, acığını palanına tökür. Ata. sözü лам гатаз тахьайла, алух гатада; // ламран
Полностью »ULAQ Bəli, Məhəmmədhəsən əmi bir ulaq aldı (C.Məmmədquluzadə); EŞŞƏK Dəyirmançı bir qoca; Minmiş qara eşşəyə; Oğlu da arxasınca; Gedirdilər meşəyə (A
Полностью »İlgək, ilmə sözlərindəki il və ulaq kəlməsindəki ul tarixi baxımdan eyni sözdür, feildir. Arabanın ön və arxa oxlarını birləşdirən ağaca el arasında u
Полностью »