Şarlotta (fr. Charlotte; dekabr 1442, Nikosiya, Nikosiya rayonu[d] – 16 iyul 1487[1], Roma) — 1458-ci ildən 1464-cü ilə qədər Kipr Kraliçası. O, Kipr Kralı II İoann və Yelena Paleologinanın ən böyük və sağ qalan yeganə qızı idi. 14 yaşında atasının ölümündən sonra Kipr taxt-tacına keçdi. Onun qeyri-qanuni ögey qardaşı Jak onun tac hüququna meydan oxudu. Misirlilərin dəstəyi ilə o, 1463-cü ildə onu adadan qaçmağa məcbur etdi və daha sonra kral tacını aldı. O, taxtını bərpa etmək üçün hərbi cəhd etdi, lakin uğursuz oldu və Romada uşaqsız öldü.
Şarlotta | |
---|---|
fr. Charlotte | |
Doğum tarixi | |
Doğum yeri | Nikosiya, Kipr |
Vəfat tarixi | (43 yaşında) |
Vəfat yeri | Roma, İtaliya |
Dəfn yeri | |
Həyat yoldaşları |
Juan de Koimbra (1456–ö. 1457) Lüdovik (1459–ö. 1482) |
Uşağı | 1 |
Atası | II İoann |
Anası | Yelena Paleologina |
Fəaliyyəti | queen regnant[d] |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Şarlotta 28 iyun 1444-cü ildə Nikosiyada Kipr Kralı II İoann və Yelena Paleologinanın sağ qalan ən böyük və yeganə qızı olaraq anadan olmuşdur. Kiçik bacısı Kleofa 1448-ci ilin iyununda, Şarlottanın dördüncü doğum gününə az qalmış vəfat etdi və onu Kipr taxtının və atasının titullarının yeganə qanuni varisi qoydu. Onun atasının yunan məşuqəsi Marietta de Patrasdan doğulan qeyri-qanuni ögey qardaşı Jak var idi.[2]
Bizans ənənəsində böyüdü və anasından öyrəndiyi səlis yunanca danışdı. O, fransız, italyan və bəlkə də latın dilində yaza bilirdi, lakin həyatı boyu əsasən yunanca danışırdı.[3] Açıq danışıq tərzinə görə Papa II Piy onu "yunan sel" adlandırdı.
Şarlotta 1456-cı ildə Antakya şahzadəsi seçildi. Elə həmin il o, ilk əri Portuqaliyalı Juan ilə evləndi. 1457-ci ildə dul qaldı və 28 iyul 1458-ci ildə atası öldü. On dörd yaşında Şarlotta Kipr kraliçası oldu və 7 oktyabr 1458-ci ildə Müqəddəs Sofiya Katedralində tac taxdı.
Şarlottanın hakimiyyəti uğurlu alınmadı. Onun taxt hüququ qeyri-qanuni ögey qardaşı Jak tərəfindən daim etiraz edildiyi üçün o, səltənət üzərində zəif nəzarətə malik idi. 7 oktyabr 1459-cu ildə ikinci əri Cenevrə qrafı Savoylu Lüdovik ilə evləndi. Bu evliliyi Jakın iddialarına qarşı tacını saxlamağa köməklik edəcəyini vəd edən genuyalılar tərəfindən təşkil edilmişdi.
1460-cı ildə Misir Sultanlığı Seyfəddin İnalın köməyi ilə Famaqustanı və Nikosiyanı ələ keçirə bildi. Üç il Girnə qalasında mühasirəyə alındıqdan sonra o, Lüdovik ilə birlikdə 1463-cü ildə Romaya qaçdı, bundan sonra onun ögey qardaşı Kral II Jak taclandı. O, Trasteveredəki Konvertendi Sarayında məskunlaşdı. Onunla tanış olan Papa II Piy Şarlottanı "təxminən iyirmi dörd yaşında, orta boylu qadın" kimi təsvir etdi: "parlaq gözlər, tünd və solğun arasında rəng; yunanların üslubunda olduğu kimi rəvan və axıcı nitq; fransız geyimi; davranış onun kral qanına çevrilir".
Daha sonra Yunanıstanın Rodos adasında kiçik məhkəmə qurdu. O, papanın dəstəyi ilə taxtını bərpa etmək üçün uğursuz hərbi cəhd etdi. O, həmçinin Jakın dul arvadı Katerina Kornaro ilə də maraqlandı, lakin onu hakimiyyətdən kənarlaşdıra bilmədi. 1483-cü ilin noyabrında o, Vatikan Sarayında Papa IV Sikst tərəfindən qəbul edildi və papa ilə eyni "boy və ləyaqət"də olan kresloda oturdu. Romada o, Borqodakı Piazza Skossakavallidə Bosniya Kraliçası Katarinanı qəbul etmiş evdə yaşayırdı.[4]
O, ögey qardaşının qeyri-qanuni qızı Karla de Luzinyan ilə evli və ya nişanlı olan Neapol Kralı I Ferdinandın qeyri-qanuni övladı olan Alonso d'Araqonanı (1460–1510) oğlu kimi övladlığa götürmüşdü. Şarlotta qardaşı qızı vasitəsilə sülalənin davamlılığını qorumaq niyyətində idi və təqribən 1473-cü ildə Alonsonun müşayiəti ilə taxtın mümkün bərpasını müzakirə etmək üçün Qahirədə Sultan Səlahəddin Xəlilə baş çəkdi. Səlahəddin Şarlottanın işini dəstəklədi, lakin o, gənc Karla qəyyumluq edənə qədər plan həyata keçirilə bilməzdi. Keçmiş kraliçanın əleyhdarları kiçik qızı Paduada həbs etməklə bunun heç vaxt baş verməyəcəyini təmin etdilər, o, 1480-ci ildə on ikinci doğum günündən əvvəl orada öldü.[5] Daha sonra Alonso ilə Katerina Konaro arasında evlilik təklif edildi, lakin bu da Venesiya Respublikasının müdaxiləsi ilə uğursuz oldu. Bunun əvəzinə, təxminən 1485-ci ilin fevralında, illik 4.300 florin pensiya müqabilində, Şarlotta iddialarını qanuni varislik xəttində növbədə olan əmisi oğlu Savoylu I Karla verdi.[6]
Şarlotta 16 iyul 1487-ci ildə, qırx üçüncü ad günündən qısa müddət sonra uşaqsız öldü. Onun cəsədi Müqəddəs Pyotr Bazilikasında olan Müqəddəs Endryu və Müqəddəs Qriqori Kilsəsində dəfn edilmişdir; dəfn xərclərini Papa VIII İnnokent ödəyib. O, Luzinyan Palatasının sonuncu nümayəndəsi idi.
Şarlotta iki dəfə evləndi:
İkinci əri Lüdovik tərəfindən Şarlottanın yeganə övladı, bir oğlu var idi;