Açıq təhsil

Açıq təhsil 1970-ci illərdə yaranaraq təcrübə və təlimə çevrilmiş təhsil sahəsində yenilikçi bir hərəkatdır. Bu termin ümumilikdə öyrənmə imkanlarını formal təhsil sistemləri çərçivəsində gücləndirən və ya onları formal təhsil sistemləri çərçivəsinin xaricində genişləndirən fəaliyyətlərə istinad edir. [1]Açıq təhsilə aşağıdakılar daxildir, lakin bunlarla məhdudlaşmır: sinifdə öyrətmə metodları, interaktiv öyrənmədə yanaşmalar, [2]işlə əlaqəli təhsil və təlim formatları, [3] [4]təhsil alan cəmiyyətlərin mədəniyyət və mühitləri, [5] [6]açıq təhsil mənbələrinininkşafı və istifadəsi. Açıq təhsilin razılaşdırılmış, hərtərəfli tərifi olmamasına baxmayaraq, burada diqqət mərkəzi əsasən "şagird tərəfindən qəbul edilmiş şəkildə şagirdin ehtiyaclarına" yönəlmişdir. [7]Tədqiqat işləri [7] [8]açıq təhsili akademik fənlər, peşələr, sosial sahələr,  biznes və sənaye, ali təhsil müəssisələri, müəssisələr arası əməkdaşlıq təşəbbüsləri və məktəblərdə gənc şagirdlər üçün bir yenilik kimi təqdim edir.

Yaranması[redaktə | mənbəni redaktə et]

​Tədris metoduolan açıq təhsilFransada Célestin Freinet və İtaliyada Maria Montessorinin tədqiqatları əsasında yaradılıb.Açıq təhsil şagirdlərin özlərinin müəyyən etdiyi, müstəqil və maraq yönümlü öyrənmə üçün nəzərdə tutulmuşdur.Ən yaxşı nümunə ilkin oxu-yazı bacarıqlarının öyrədilməsində dil təcrübəsi yanaşmasıdır (bax. Brügelmann / Brinkmann 2011).​Açıq təhsildə ən son tədqiqatlar alman pedoqoqları Hans Brügelmann (1975, 1999), Falko Peschel (2002), Jörg Ramseger (1977) və Wulf Wallrabenstein (1991)tərəfindən aparılmışdır.Yanaşma maksimum üç problemlə üzləşməlidir (ətraflı bax: Brügelmann / Brinkmann 2008, 1-ci fəsil).

  • Eyni yaşdakı uşaqlar arasında təcrübə, maraq və bacarıq baxımdan böyük fərqlər;
  • şagirdin özü tərəfindən fəal problem həlletmə bacarığı tələb edən öyrənmənin konstruktiv təbiəti;
  • BMT-nin 1989-cu il Uşaq Hüquqları Konvensiyası (UHK) ilə nəzərdə tutulmuş qərarlarda tələbələrin davamiyyətinin hüquqi tələbi.

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ D'Antoni, Susan. "Open Educational Resources: reviewing initiatives and issues". 2009: 3–10. doi:10.1080/02680510802625443.
  2. ↑ Mason, Robin. "Conference Report. Open learning in the 1990s, 12-14 September 1990, University of Lancaster, UK": 49–50. doi:10.1080/0268051910060109.
  3. ↑ Bowen, Peter. "Open learning formats in high performance training". 1987: 29–31. doi:10.1080/0268051870020206.
  4. ↑ Wilson, Valerie. "Prescription for learning? Meeting the development needs of the pharmacy profession". 2003: 380–95. doi:10.1080/02601370304833.
  5. ↑ Chang, Bo. "Culture as a tool: facilitating knowledge construction in the context of a learning community". 2010: 705–22. doi:10.1080/02601370.2010.523947.
  6. ↑ Ehlers, Ulf-Daniel. Open Learning Cultures: A Guide to Quality, Evaluation, and Assessment for Future Learning. Heidelberg: Springer Verlag. 2013. vii–viii, 43. doi:10.1007/978-3-642-38174-4. ISBN 978-3-642-38173-7.
  7. ↑ 1 2 Coffey, John. "Guest Editorial: The Opening Learning Movement". 1988: 195–96. doi:10.1080/1355800880250301.
  8. ↑ Dodds, Tony. "Creating open and lifelong learning institutions in higher education: a Namibian case-study". 2001: 502–10. doi:10.1080/02601370110088472.

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]