Ceyms Hatçison Stirlinq (ing. James Hutchison Stirling; 1820–1909) — şotlandiyalı idealist filosof, neohegelçiliyin banilərindən biri.
Ceyms Stirlinq | |
---|---|
ing. James Hutchison Stirling | |
Doğum tarixi | 22 iyun 1820[1][2] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 19 mart 1909[2][3] (88 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vətəndaşlığı | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Ceyms Stirlinq 22 iyun 1820-ci ildə Qlazqoda anadan olub. Edinburq Universitetinin məzunu; təhsil sahəsi həkimdir. Almaniyada fəlsəfə təhsili alıb[4].
1865-ci ildə "Hegelin sirri" kitabı ilə o, Böyük Britaniyada fəlsəfənin öyrənilməsinə böyük maraq oyatdı[5]. Bu kitabın nəşri ilə ölkədə neo-hegelçilik yaranır[6]. XIX əsrin sonlarında bu cərəyan geniş vüsət aldı və pozitivizmin və materializmin hökmranlığına cavab kimi qəbul edildi. Onun ingilisdilli ölkələrdəki əsas nümayəndələri Tomas Qrin, Frensis Bredli, Roys Cosayya, Con Mak-Taqqart[7] və Robin Corc Kollinqvud idi. XX əsrin 20-ci illərinin sonlarında Britaniyada inkişaf etmiş analitik fəlsəfə və Amerika praqmatizmi və neorealizmi ilə rəqabətə tab gətirə bilməyən mütləq idealizm məktəbi (anqlosakslar neohegelizmi) öz fəaliyyətini dayandırdı. Lakin hegel metodu sosial elmləri həmişəlik tərk etmədi, çünki Frensis Fukuyamanı müasir ingilisdilli neo-Hegelçi adlandırmaq olar.
Stirlinqin digər əsərlərindən aşağıdakılar daha çox tanınır: "Sir William Hamilton, or the philosophy of perception" (1865); "Jerold Tennyson and Macaulay", (1868); "As regards protoplasm"; "Lectures on the philosophy of law" (1873); "Textbook of Kant" ("Saf zəkanın tənqidi"nin şərhi və tərcümeyi-halı ilə tərcüməsi, 1881).
D. H. Stirling darvinizmin[8] qatı əleyhdarı idi və Hegel solçuluğunun[8] şiddətli tənqidçisi idi.
Ceyms Stirlinq 19 mart 1909-cu ildə Edinburqda vəfat edib.