Devid İston

Devid İston (ing. David Easton 24 iyun 1917[2], Toronto – 19 iyul 2014[3]) — ABŞ[4] və Kanada politoloqu. O, ABŞ-də bu sahə üzrə qabaqcıl alimlərdən biri hesab edilir.

Devid İston
Doğum tarixi 24 iyun 1917(1917-06-24)[2]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 19 iyul 2014(2014-07-19)[3] (97 yaşında)
Elm sahəsi Siyasi sistem[1]
İş yerləri
Təhsili
Üzvlüyü
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Həyatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Devid İston 1917-ci ildə, o zaman Britaniya imperiyasının bir hissəsi olan Kanadanın Toronto şəhərində anadan olmuşdur. O, 1939-cu ildə Toronto Universitetində humanitar elmlər üzrə bakalavr dərəcəsi almışdır. İston Harvard Universitetində 1943-cü ildə magistr dərəcəsi və 1947 -ci ildə doktorluq dərəcəsi almışdır. O, elə həmin il Çikaqo Universitetində Siyasi Elmlər Departamentində assistent kimi əmək fəaliyyətinə başlamışdır. İston 1943–1947-ci illərdə Harvard Universitetində aspirantura müəllimi kimi çalışmışdır. O, 1981-ci ildən Kaliforniya İrvin Universitetində professor olmuşdur. İston 1968–1969-cu illərdə Amerika Siyasi Elmlər Assosiasiyasının prezidenti olmuşdur. O, 1984-cü ildə Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyasının vitse-prezidenti seçilmiş və 1990-cı ilə qədər bu vəzifəni tutmuşdur.[4]

Şəxsi həyatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Devid İston Silviya İzobel Viktoriya Constoun ilə evlənmişdir. Cütlüyün bir oğlu olmuşdur.[5]

Elmi əsərlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • 1951, The Decline of Modern Political Theory, in Journal of Politics 13.
  • 1953, The Political System. An Inquiry into the State of Political Science, New York: Knopf.
  • 1957, An Approach to the Analysis of Political Systems, in World Politics 9.
  • 1965, A Framework for Political Analysis, Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
  • 1965, A Systems Analysis of Political Life, New York: Wiley.
  • 1966, Varieties of Political Theory, (Ed.), Englewood Cliffs.
  • 1969, Children in the Political System — Origins of Political Legitimacy, (with Jack Dennis), McGraw-Hill.
  • 1990, The Analysis of Political Structure, New York: Routledge.
  • 1991, Divided Knowledge: Across Disciplines, Across Cultures, (Ed. with C. Schelling).
  • 1991, The Development of Political Science: A Comparative Survey, (Ed. with J. Gunnell, and L. Graziano), New York: Routledge.
  • 1995, Regime and Discipline: Democracy and the Development of Political Science, (Ed. with J. Gunnell and M. Stein).

İstinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  1. ↑ 1 2 Çex Milli Hakimiyyət Məlumat bazası.
  2. ↑ 1 2 Brozović D., Ladan T. David Easton // Hrvatska enciklopedija (xorv.). LZMK, 1999. 9272 s.
  3. ↑ 1 2 David Easton // https://pantheon.world/profile/person/David_Easton.
  4. ↑ 1 2 Истон[ölü keçid] // Исландия — Канцеляризмы. — М. : Большая российская энциклопедия, 2008. — С. 101. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 12). — ISBN 978-5-85270-343-9.
  5. ↑ Who’s Who in America 1984-85, 43rd ed. Chicago: Who’s Who, 1984, p. 908.

Ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Easton D. "Oral History of David Easton: An Autobiographical Sketch, " in Malcolm Jewell et al. eds., The Development of a Discipline: Oral Histories in Political Science (1991)
  • Gunnell J. G. "The Reconstitution of Political Theory: David Easton, Behavioralism, and the Long Road to System, " Journal of the History of the Behavioral Sciences (2013) 49#2 pp 190–210.
  • Miller E. F. "David Easton’s political theory, " Political Science Reviewer (1971). 1: 184—235.

Xarici istinadlar

[redaktə | mənbəni redaktə et]