Kociro Serizava (芹沢光治良, Serizava Kociro?, 4 may 1897, Numazu[d], Şizuoka prefekturası[1] – 23 mart 1993, Numazu[d], Şizuoka prefekturası) – Yaponiya romançısı.
Kociro Serizava | |
---|---|
yap. 芹沢光治良 | |
Doğum tarixi | 4 may 1897 |
Doğum yeri |
|
Vəfat tarixi | 23 mart 1993 (95 yaşında) |
Vəfat yeri |
|
Vətəndaşlığı | |
Təhsili | |
Fəaliyyəti | roman yazıçısı, yazıçı |
Fəaliyyət illəri | 1930-cu ildən |
Janr | roman |
Mükafatları | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Kociro Serizava 1897-ci ildə Yaponiyanın Şizuoka prefekturasında doğulmuşdur.[2] Tokio Universitetini bitirdikdən sonra Kənd Təsərrüfatı və Ticarət Nazirliyində işləmişdir.[2] 1925-ci ildə nazirlikdəki işindən çıxmış və təhsil almaq məqsədilə Fransaya səyahət etmişdir.[2] 1929-cu ilə qədər Paris Universitetində iqtisadiyyat üzrə təhsil almışdır.[2]
Serizava vərəm xəstəliyindən müalicə almaq məqsədilə İsveçrədə yerləşən bir sanatoriuma yollanmış və yaşadığı təcrübələr əsasında "Burucoa" (1930) adlı hekayə yazmışdır.[2] Bu onun ədəbi yaradılığının başlanğıcı olmuşdur.[2] 1931-ci ildə "Asu o ote" romanını, 1932-ci ildə isə "İsu o saqasu" romanını yazmışdır.[2] Bu romanlar Yaponiyadakı proletar ədəbi hərəkatına mənsub intellektuallar arasında baş verən münaqişələri təsvir edir.[2]
Serizava 1931-ci ildə Çuo Universitetində iqtisadiyyat dərsləri deməyə başlamışdır.[2] Lakin universitet rəhbərliyi onun ədəbi fəaliyyətini "ziyanverici" kimi qiymətləndirmişdir.[2] Buna görə də o, ədəbi yaradıcılığına davam etmək üçün 1932-ci ildə universitetdən çıxmışdır.[2] İkinci dünya müharibəsindən sonra Yaponiyanın müharibə təcrübəsi və döyüşlərdə ölmüş gənc kişilər haqqında yazmışdır.[2] "Pari ni şisu" (1942) və "Pari fucin" (1955) əsərləri də daxil olmaqla, bir çox əsəri fransız dilinə tərcümə olunmuşdur.[2] 1965–1974-cü illərdə Yaponiya PEN Klubunun sədri olmuş, 1957-ci ildə Fransa Akademiyasının mükafatına layiq görülmüşdür.[2] Digər əsərlərinə "Hitotsu no sekay" (1952–1953) və "Ninqen no ummey" (1962–1968) daxildir.[2]
Serizavanın əsərləri dərin dini baxışlarla əhatə olunmuşdur.[2] Onun romanlarının quruluşu Avropa romanlarının məntiqi quruluşuna daha yaxındır.[2]