Limfa (lat. "su")[1] limfa sistemi vasitəsilə axan maye. Limfa damarlarından (kanallardan) və ara limfa düyünlərindən ibarət olan bu sistemin funksiyası venoz sistem kimi təkrar emal ediləcək toxumalardan mayeni qaytarmaqdır.
Limfa | |
---|---|
| |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Mayenin qaytarılması prosesinin başlanğıcında interstisial maye bədənin bütün toxumalarında hüceyrələr arasında olan maye[2] limfa kapilyarlarına daxil olur. Bu limfa mayesi daha sonra limfa düyünləri vasitəsilə tədricən genişlənmiş limfa damarları vasitəsilə paylanır, burada maddələr toxuma limfositləri tərəfindən çıxarılır və dövran edən limfositlər sonda sağ və ya sol körpücükaltı venaya boşalmadan əvvəl mayeyə əlavə edilir və burada mərkəzi venoz qanla qarışır.
Limfa qan və ətrafdakı hüceyrələrin daim maddələr mübadiləsi apardığı interstisial mayedən əmələ gəldiyi üçün limfanın tərkibi daim dəyişir. Ümumiyyətlə qanın maye komponenti olan qan plazmasına bənzəyir. Limfa zülalları və artıq interstisial mayeni qana qaytarır. Limfa həmçinin həzm sistemindən (süd vəzilərindən başlayaraq) yağları xilomikronlar vasitəsilə qana daşıyır.
Bakteriyalar limfa kanallarına daxil ola bilər və bakteriyaların məhv edildiyi limfa düyünlərinə nəql edilə bilər. Metastatik xərçəng hüceyrələri də limfa vasitəsilə nəql edilə bilər.
Limfa sözü qədim romalıların şirin su tanrısı olan Limfanın adından götürülmüşdür.
Limfa qan plazmasına bənzər, lakin eyni olmayan tərkibə malikdir. Limfa düyünlərindən gələn limfa qan plazmasından daha limfositlərlə zəngindir.
İnsanın həzm sistemində əmələ gələn çil adlı limfa trigliseridlərlə (yağ) zəngindir və tərkibindəki lipidlərə görə südlü ağ görünür.
Qan qida maddələrini və mühüm metabolitləri toxuma hüceyrələrinə çatdırır və istehsal etdikləri tullantı məhsulları geri toplayır, bu da qan və toxuma hüceyrələri arasında müvafiq komponentlərin mübadiləsini tələb edir. Bu mübadilə birbaşa deyil, hüceyrələr arasındakı boşluğu tutan interstisial maye adlanan vasitəçilərlə baş verir.
Qan və ətrafdakı hüceyrələr fasiləsiz olaraq interstisial mayedən maddələr əlavə edib çıxardıqca onun tərkibi daim dəyişir. Su və həll olunan maddələr hüceyrələrarası yarıqlar adlanan kapilyar divarlardakı boşluqlardan diffuziya yolu ilə interstisial maye ilə qan arasında keçə bilər; beləliklə, qan və interstisial maye bir-biri ilə dinamik tarazlıqdadır.[3]
İnterstisial maye kapilyarların arterial (ürəkdən gələn) ucunda arterial təzyiqin damarlara nisbətən daha yüksək olması səbəbindən əmələ gəlir və onun böyük hissəsi venoz uclarına və venulalara qayıdır; qalan hissəsi (10%-ə qədər) limfa şəklində limfa kapilyarlarına daxil olur.[4]
Beləliklə, limfa əmələ gəldikdə interstisial maye ilə eyni tərkibə malik sulu şəffaf mayedir. Bununla belə, limfa düyünlərindən keçərkən qanla təmasda olur və daha çox hüceyrə (xüsusilə limfositlər) və zülallar toplamağa meyllidir.[5]
Limfa zülalları və artıq interstisial mayeni qana qaytarır. Limfa bakteriyaları toplaya və onları bakteriyaların məhv edildiyi limfa düyünlərinə daşıya bilər. Metastatik xərçəng hüceyrələri də limfa vasitəsilə ötürülə bilər. Limfa həmçinin həzm sistemindən (süd vəzilərindən başlayaraq) yağları xilomikronlar vasitəsilə qana daşıyır.
Boruvari damarlar limfanı qana qaytarır, nəticədə interstisial mayenin əmələ gəlməsi zamanı itirilmiş həcmi əvəz edir. Bu kanallar limfatik kanallar və ya sadəcə limfa damarlarıdır.[6]
Ürək-damar sistemindən fərqli olaraq limfa sistemi qapalı deyil. Suda-quruda yaşayanların və sürünənlərin bəzi növlərində limfa sistemində limfa ürəkləri adlanan mərkəzi nasoslar vardır ki, bunlar adətən cüt-cüt olur, lakin insanlarda və digər məməlilərdə mərkəzi limfa nasosu yoxdur. Limfa surəti yavaş və sporadikdir.[7]
Aşağı təzyiqə baxmayaraq, limfa hərəkəti peristaltika (hamar əzələ toxumasının alternativ daralması və boşalması nəticəsində limfanın hərəkəti), klapanlar və bitişik skelet əzələlərinin daralması zamanı sıxılma və arterial pulsasiya nəticəsində baş verir.[8]
İnterstisial boşluqlardan limfa damarlarına daxil olan limfa adətən klapanların olması səbəbindən damarlardan geri axmır. Bununla belə, limfa damarlarında həddindən artıq hidrostatik təzyiq yaranarsa, bəzi mayelər interstisial boşluğa geri sızaraq şişə səbəb ola bilər.
Orta hesabla istirahət edən bir insanda ağciyərlərdə limfa axını saatda təxminən 100 ml-dir. Digər limfa damarlarında saatda başqa ~25ml ilə müşayiət olunarsa, bədəndəki ümumi limfa axını gündə təxminən 4-5 l. təşkil edir. Bu, məşq edərkən bir neçə dəfə artırıla bilər. Təxmin edilir ki, limfa axını olmasa, orta hesabla istirahət edən insan 24 saat ərzində ölür.[9]
1907-ci ildə zooloq Ross Granvill Harrison laxtalanmış limfada qurbağa sinir hüceyrəsi proseslərinin böyüməsini nümayiş etdirdi. Limfa düyünlərdən və qan damarlarından ibarətdir.