Navarin burnu (çuk. Роратын, kerek. Йуйатын) — İnzibati baxımından Rusiya Federasiyasının Çukotka Muxtar Dairəsi ərazisinə daxil olan burun. Sahillərini Berinq dənizi suları yuyur. Çukot dilindən tərcümədə "Kolbasa" mənasını verir.
Navarin burnu | |
---|---|
Yerləşməsi | |
62°16′31″ şm. e. 179°05′56″ ş. u.HGYO | |
Akvatoriya | Şimal Buzlu okean |
Ölkə | Rusiya |
|
Burun ilk dəfə 1828-ci ildə «Senyavin» şlyupunda Fyodor Petroviç Litkenin rəhbərliyi altında kəşf edilmişdir. Burun Navarin döyüşündə əldə edilən qələbənin şərəfinə adlandırılmışdır[1].
1934-cü ildə burunda Çukotkada ilk dəfə fəaliyyət göstərən radiometroloji stansiya olmuşdur. Stansiya Şimal Dəniz yolunun üzərində yerləşirdi[2]. 1990-cı illərdə stansiya tərk edilmişdir.
Burun öz növbəsində Koryak öndağlığının davamı olan Maynopılqin silsiləsininə aiddir. 500-540 metr hündürlüyə malikdir. Burun Berinq dənizinin irərilərinə daxil olur. Navarin burnundan Anadır körfəzinin cənub sərhəddi başlayır.
navarin burnunda Bütün Rusiya ərazisində ən güçlü küləklər, fırtınalar, qasırğalar müşahidə edilir. Havanın orta illik temperatur —4,1°С[3] təşkil edir.
Navarin burnunda hündür ağaclar və kollara aid bitki növünə rastlamaq mümkün deyildir. Burada hələ də elmdə təsvir olunmayan yeni bir yovşan növü yetişir Artemisia pseudosenjavinensis sp. nova.Burada qeydə alınmış borulu bitkilərin növ sayı 258-dir.
Navarin burnunun sıldırımlı qayalarında Şimali Sakit okean regionunun ən böyük quş koloniyası müşahidə edilir.Buurada hər il yay mövsümündə çoxlu sayda Ağquyruq qartallar müşahidə edilir. Üstəlik bu canlılar Rusiyanın qırmızı kitabına salınmışdır.Şimal dəniz şirinin ən cənub yataqları burda qeydə alınmışdır.Boz balinaların kütləvi miqrasiya bölgələrindən biridir.[4]. Bu rayonda Koryak öndağlığının endemik canlısı olan Kamçatka marmotu yayılmışdır. Onlar Qırmızı kitaba salınmışlar[5].
Navarin burnu onun ətraf ərazilərini gələcəkdə xüsusi qorunun təbiət abidələri siyahısına daxil etmək istəyirlər. Burada divar təsvirləri aşkar edilmişdir. Burada maralların ovlanma təsvirləri vardır. Bu təsvirlərin yaşının 2 min olması ehtimal edlir. Burada qədim Kereklərin düşərgələrinə belə rast gəlinir.
1987-ci ildə burunda termoelektrik radionuklid generator quraşdırılmışdırBu burunda fəaliyyət göstərən avtomatik mayakın enerji ilə təminatına lazım idi. 2001-ci ildə generatorda zədə aşkar edilmişdir[6]. Nəticədə genetarorda 15 sm-lik çat əmələ gəlmişdir. Buradan isə radiaktiv yanacaq ətafa yayılmışdır[7]. Stansiyanın yerləşdiyi ərazidə radiasiyanın həcmi normanı dəfələrlə aşırdı.
2003-cü ildə Bütün generatorun üzəri beton sarkofakla örtülür. Onun ümumi çəkisi 8 ton olmuşdur. Beton əraziyə Mi-26 təyyarəsi ilə gətirilir.
6 avqust 2007-ci ildə qəsanın nəticələrinin aradan qaldırılması ilə bağlı işlərə başlayırlar. Generator hidroqrafik gəmiyə yüklənərək uzun müddətli saxlama yerinə aparılmışdır. yanacaqla kirlənmiş qrun ərazidən aparılsıqdan sonra ərazidə radiyasiya səviyyəsi 110 dəfə azalır[8].