Krallığın yerli əhalisi karduxi olmuşdur.[2][3] Korduena krallığının əsası Selevkilər imperiyasının süqutundan sonra qoyulmuşdur.[4] Korduena krallığı e.ə. 66-cı ildə Roma Respublikasının vassalına çevrildi[5] və romalılar ilə b.e. 384-cü ilinə müttəfiq qaldı.[6] Karduçilər hürri göy tanrısı olan Teşuba sitayiş edirdilər.[7]
Corc Roulinson kimi XIX əsr alimləri Korduena krallığını müasir kürdlər ilə əlaqələndirir, onun qədim Kürdüstan olduğunu irəli sürürdülər.[9][10] Bu nöqteyi-nəzər Korduenanı protokürd[11] və ya müasir Kürdüstanın qədim adı[12] kimi görən yeni akademik mənbələr tərəfindən dəstəklənmişdir. Əlavə olaraq, Kolumbiya Ensiklopediyasında bu iddianın həqiqətə uyğun olduğu qəbul edilmişdir.[13]
T. A. Sinkler bu təyinetmənin həqiqətə uyğun olmadığını bildirmişdir.[14]
Bu adın tarix boyu çoxlu formaları olub. Buna əsas səbəb x səsinin latın dilində təmsil edilməsinin çətin olmasıdır. Karduçoy sözü özü yəqin ki, erməni dilindən alınıb, çünki -çoy şəkilçisi erməni dilindəki -x cəm şəkilçisi ilə bağlantılıdır.[15]
↑Kurds // The Columbia Encyclopedia(ingilis) (Sixth Edition). Columbia University Press. 2001–07. 2006-10-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-08-07.
↑Raulinson, Corc. The Seven Great Monarchies Of The Ancient Eastern World(ingilis). Vol 7, The History, Georaphy, and Antiquities of Chaldaea, Assyria, Babylon, Media, Persian, Parthia, and Sassanian, or New Persian Empire. University of Oxford Press. 1871. 2009-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-08-07.
↑Hyusen, R. H. Introduction to Armenian Historical Geography IV: The Vitaxates of Arsacid Armenia. A Reexamination of the Territorial Aspects of the Institution (Part One) // Revue des études arméniennes(fransız). vol. 21. Société des études armeniennes, Fundação Calouste Gulbenkian. 1988–1989. səh. 281. doi:10.2143/REA.21.0.2017201. 2022-03-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-08-07.
↑Di, A. D. The Role of Hostages in Roman Diplomacy with Sasanian Persia (ingilis). 40, . Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte. 1991. səh. 366–374.