Rodos nəhəngi — İspaniya sürrealist rəssamı Salvador Dalinin 1954-cü ildə yağlı boya ilə çəkdiyi rəsm əsəri. Bu, 1956-cı ildə yayımlanan "Dünyanın yeddi möcüzəsi" sənədli filmi üçün Dalinin çəkdiyi və möcüzələrdən hər birini təsvir edən yeddi rəsmdən ibarət seriyaya daxildir. Rəsm yunan mifologiyasındakı titanlardan biri olan günəş tanrısı Heliosu təsvir edən qədim Rodos nəhəngi haqqındadır. 1981-ci ildə Bern İncəsənət Muzeyinə hədiyyə edilən rəsm filmdə heç vaxt istifadə olunmamışdır və hələ də muzeydə nümayiş etdirilir.
Rodos nəhəngi | ||
---|---|---|
ing. The Colossus of Rhodes, isp. El Coloso de Rodas, fr. Le Colosse de Rhodes | ||
| ||
Rəssam | Salvador Dali | |
Tarixi | 1954 | |
Ölçüləri | 68,8 sm[1] × 39 sm[1] | |
Materialı | yağlı boya[d][1] | |
Saxlanıldığı yer | Bern İncəsənət Muzeyi | |
Saytı | kunstmuseumbern.ch/admin… | |
İnventar nömrəsi | G 82.007 |
Dalinin səyləri nəticəsində sürrealizm hərəkatının çiçəklənməsindən iyirmi il sonra çəkilmiş bu rəsm Dalinin avanqard janrından meynstrim istiqamətə keçidini ifadə edir. 1940-cı ildə ABŞ-yə köçdükdən sonra maliyyə problemlərinin təzyiqi altında qalmış və Hollivud heyranlığından təsirlənən Dali diqqətini şüursuzluq və qavrayış ilə bağlı əvvəlki araşdırmalarından yayındıraraq tarixi və elmi mövzulara keçmişdir.
Dalinin şərhinə Britaniya muzeyində heykəltaraş və konservator olan Herbert Merionun 1953-cü ildə yazdığı məqalə təsir etmişdir. Merion tarixi heykəlin döyülmüş tunc lövhələrdən ibarət olduğunu və limanın üstündə deyil, yanında olduğunu irəli sürmüşdür. O, həmçinin heykələ sabit ştativ bazası vermək üçün asma pərdənin istifadə edildiyini təklif etmişdir. Bütün bu elementləri Dali bir araya gətirmişdir.
Rodos nəhəngi e.ə. III əsrdə yarım əsrdən çox Rodos limanında ucadılmış qədim yunan günəş tanrısı Heliosun monumental heykəli idi.[2] E.ə. I əsr tarixçisi Siciliyalı Diodorun yazdığına görə, heykəl şəhərin e.ə. 305–304-cü illərdə Rodosu mühasirəyə almış I Demetri Poliorket üzərində qələbəsini xatırlamaq üçün Lindoslu Xaresin rəhbərliyi altında tikilmişdir. Həm şəhərin, həm də Rodos adasının qoruyucusu olduğuna inanılan Helios bu məqsəd üçün seçilmişdir.[3] Heykəl e.ə. 226-cı ildə Rodos zəlzələsinə qədər salamat qalmışdı. Hadisədən 300 il sonra Qay Plini Sekundun "Təbiət tarixi" kitabında qeyd etdiyi kimi, heykəl bu zəlzələdə dağıdılmışdır.[4] Feofan b.e. IX əsrinə aid "Xronoqrafiya" əsərində onun qalıqlarının 652–653-cü illərə qədər adada qaldığını, I Müaviyənin Rodosu fəth etməsindən sonra titanın heykəlinin qalıqlarının satıldığını yazmışdır.[5] Diodor və digər yazıçıların yaratdığı siyahılardan başlayaraq bu titan heykəli qədim dünyanın yeddi möcüzəsindən biri kimi tanınır.[6]
Titanın qorunub-saxlanılmış çağdan təsviri yoxdur. Onun yeganə sübutü mətnlərdir ki, bunların çoxu əsasən xülasədir və onun tarixi heykəlin mövcud olduğu dövrdən əsrlər sonraya təsadüf edir.[7] Təsəvvür tez-tez bu tarixi sənədləri əvəz etmişdir.[8] Titanı yenidən vizuallaşdırmaq üçün elmi cəhdlər XVIII əsrdən bəri davam edir.[9] Herbert Merion 1953-cü ildə etdiyi təqdimatda heykəlin içinin boş olduğunu və onun üzərində deyil, limanın kənarında dayandığını iddia etmişdir.[10][11][12][13] Meriona görə, qalınlığı 1⁄16 düym (1.6 mm) ölçüsündən az olan döyülmüş tunc lövhələrdən hazırlanmış heykəlin bazasında yerləşən, heykəldən asılmış parça şəklində olan üçüncü dayaq nöqtəsi ilə heykəldən asılmış parça şəklində dəstəklənmiş ola bilər.[14][15] Merionun nəzəriyyəsi 1956-cı ilə qədər nəşr olunmasa da[16] Salvador Daliyə təsir etmişdir. Dalinin rəsm əsərindən iki il sonra, 1953-cü ildə Merionun təqdimatı ilə bağlı qəzet məqalələri sürətlə və beynəlxalq səviyyədə çoxalmışdır.[15][17]
Salvador Dali uzun müddət Hollivud filmlərinə heyran idi.[18] O, sənayeni sürrealist bir mühit, Volt Disney, Sesil B. Demill və Marks qardaşlarını "üç böyük Amerika sürrealisti" kimi təsvir etmişdir. 1937-ci ildə "Sürrealizm Hollivudda" məqaləsində o yazmışdır: "Mənə elə gəlir ki, sürrealist atəşi ilə bürünmək üçün Hollivudda şüuraltı şəkildə üzə çıxarılan və əvvəlcə keyləşdirilmiş bir formada həqiqi sayıqlama, imkan və xəyalın bir çox təsvirini gördüyümüz o sirli "hallüsinativ sellüloid" zolaqlarından başqa heç nə daha uyğun görünmür".[19]
Daliyə 1956-cı ildə təbiət və süni möcüzələri tədqiq edən səyahətnamə olan "Dünyanın yeddi möcüzəsi" sənədli filmi üçün rəsm əsərlərinin yaradılması tapşırılmışdı. O, 1954-cü ildə "Rodos nəhəngi" (The Colossus of Rhodes),[20] "Piramidalar" (The Pyramids),[21][22][a] "Olimpiyalı Zevsin heykəli" (The Statue of Olympian Zeus),[23] "Efesdəki Diana məbədi" (The Temple of Diana at Ephesus),[24] "Babil divarları" (The Walls of Babylon)[25] və eyni möcuzənin iki versiyası iki "İsgəndəriyyə mayakı" (The Lighthouse of Alexandria[26] və Lighthouse of Alexandria[27][28][29]) adlı rəsm əsərlərini çəkmişdir. Dali 1955-ci ildə "Babil divarları"nın başqa bir versiyasını çəkmiş[30] və son möcüzəsi olan "Halikarnasdakı mavzoley"i (The Mausoleum at Halicarnassus) tamamlamışdır.[28][b] Bu rəsm əsərləri film üçün istifadə olunmamışdır.[31]