Səid Nəfisi (fars. سعید نفیسی, 8 iyun 1895, Tehran — 13 noyabr 1966, Tehran) — İran ədəbiyyatşünası, yazıçı, tarixçi, ictimai xadim. Tehran universitetinin profesoru (1934), İran Ədəbiyyat və Dil Akademiyasının üzvü (1935).[3]
Səid Nəfisi | |
---|---|
Doğum tarixi | 8 iyun 1896[1] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 14 noyabr 1966[2][1] (70 yaşında) |
Vəfat yeri | |
İş yerləri |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
İranın müasir ictimai-siyasi tarixinə, İran, Orta Asiya, Hindistan, rus və Qərbi Avropa ədəbiyyatına dair tədqiqatların, bədii əsərlərin müəllifidir. Babək və Nizami Gəncəvi haqqında tədqiqatları var, 3 dəfə Bakıda olmuş, Ə. Firdovsinin "Şahnamə" poemasının 1000 illiyi şənliklərində (1934), M. F. Axundovun anadan olmasının 150 illik yubileyində (1962) iştirak etmişdir. "Xəzərin o tayına səfərlərim" adlı yol qeydlərində Üzeyir Hacıbəyovla görüşləri haqqında məhəbbətlə söhbət açmışdır. Bəstəkarın Firdovsiyə ithaf olunmuş kantatasını sevə-sevə dinləyən Səid Nəfisi bu əsəri çox yüksək qiymətləndirərək yazmışdır: "...Bakıya gəlməzdən əvvəl də Azərbaycan bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyovun adını eşitmişdim. Onun "Əsli və Kərəm", "Arşın mal alan", "Məşədi İbad" və qeyri əsərləri fars dilinə tərcümə edilmiş və İranda oynanmışdır. Onun musiqi parçaları İran gənclərinin dilinin əzbəridir. ...Cürətlə deyə bilərəm ki, Azərbaycan musiqi cəhətdən Şərqin İtaliyasıdır. Üzeyir Hacıbəyovun Firdovsiyə ithaf edilmiş notları, musiqisi diqqətə layiqdir".
Homer, Aleksandr Puşkin, Onore de Balzak və başqa yazıçılardan tərcümələr edən, bir də "Fransızca-farsca lüğət" (Fərhəng-i Ferense be Farsi, 1925-30, 2 cild) hazırlayan Nəfisinin tarixi romanları arasında "Ferengiz" (1932), "Sitaregan-i Siyah" (1937; Qara ulduzlar), "Mah-i Nahşeb" (1955; Nahşəb ayı) əsərləri məşhurdur. "Qabusnamə"nin ən güvənilir yayımını aparan Nəfisinin ayrıca fars dili və ədəbiyatı üzərinə bir çox incələmə və araşdırması da var.[4]