XOŞSİMA’
f. və ə. siması gözəl olan; gözəl, göyçək.
sif. [fars. xoş və ər. sima] Siması (üzü) xoşa gələn; xoşgörkəm, göyçək, qanışirin. [Əmi] ucaboy, gərdənli, qarasaqqal, xoşsima bir kişi idi
прил. миловидный (приятный на вид, привлекательный – о человеке), симпатичный
xoşsima
благовидный, благообразный
xoşsima(lı) bax xoşsifət(li)
gözəl üzlü, gözəl sifətli qız