is. bonté f du cœur, cordialité f
xoştəbiət
f. və ə. gözəl təbiətli, yaxşı xasiyyətli
s. good-natured; well-behaved
прил. добрый, добродушный, добросердечный, сердечный, душевный
sif. [fars. xoş və ər. təbiət] Yaxşı xasiyyətli, gözəl təbiətli, xoşqılıqlı. Hamı müsəlmanlar sənin kimi xoştəbiət ola idilər