YARMAÇA
сущ. полено (расколотая вдоль часть бревна). Palıd yarmaçaları дубовые поленья
сущ. 1. чха (юкьвай гуднавай (кьве паднавай) кӀарасдин паярикай гьар сад); запӀахъ; 2. луьле хьтин затӀ
Полностью »“Yarılmış odun parçası” deməkdir. Yarmaq feilindən əmələ gəlib. Yarma sözü də buradandır: kirkirədə dəni hissələrə bölməkdə bağlıdır
Полностью »(Gədəbəy, Gəncə, Göyçay, Qazax, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan, Zəngilan) odun parçası. – Yarmaçalardan ojağa qoy (Gəncə); – O yarmaçeyi ojağa qoy, qaza
Полностью »is. 1. Yarılmış, ikiyə ayrılmış odun parçalarından hər biri. Yarmaçalardan ocağa qoy. Meşədən bir yük yarmaça gətirdi
Полностью »