сущ. устар. отшельник, отшельница:
1. человек, из религиозных соображений поселившийся вдали от людей
2. перен. человек, чуждающийся общества, живущий в одиночестве
is. [ər. zaviyə və fars. …nişin] 1. köhn. din. Zaviyədə (2-ci mənada) oturub ibadətlə məşğul olan adam; münzəvi
Полностью »[ər. zaviyə və fars. ...nişin] сущ. 1. куьгьн. дин. тек (хелвет) чкада (кил. zaviyə 2) ацукьна ибадат ийизвай кас; 2
Полностью »guşənişin; zaviyədə ibadətlə məşğul olan adam; kilsədə, hücrədə yaşayan adam; sovməənişin.
Полностью »