is. [ ər. zaviyə və fars. …nişin]
1. köhn. din. Zaviyədə (2-ci mənada) oturub ibadətlə məşğul olan adam; münzəvi.
2. məc. Tənha yerdə oturub dışarı çıxmayan adam haqqında. O, lap zaviyənişin olub.
[ər. zaviyə və fars. ...nişin] сущ. 1. куьгьн. дин. тек (хелвет) чкада (кил. zaviyə 2) ацукьна ибадат ийизвай кас; 2
Полностью »сущ. устар. отшельник, отшельница: 1. человек, из религиозных соображений поселившийся вдали от людей 2
Полностью »