f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək
Полностью »1 глаг. 1. тянуть: 1) взяв, ухватив конец чего-л., перемещать, приближать к себе силой. Kəndiri çəkmək тянуть верёвку, toru çəkmək тянуть невод, özünə
Полностью »1. тянуть, таскать, дергать; 2. привлекать, вовлекать, продолжать; 3. выкачивать, черпать (воду); 4
Полностью »I. f. 1. to pull (d., in, into, on, up), to draw* (d., in, into, on, up); (sürümək) to drag (d.), to tug (d
Полностью »гл. 1. ялун, чӀугун; акъажун (мес. еб); 2. ялна кӀевун, акьалун, агалун, (мес. рак); 3. чӀугун; yol çəkmək рехъ чӀугун (расун, авун); divar çəkmək цал
Полностью »1. ÇƏKMƏK (müəyyən bir əşyanın ağırlığını və s.) Molla bazardan şaftalı alıb gətirir, misqal-tərəzinin qabağına qoyub şaftalıları bircə-bircə çəkib ye
Полностью »f. 1) tirer vt, étirer vt ; 2) attirer vt (cəlb etmək) ; 3) absorber vt (maye haqq.) ; 4) remorquer vt, (yedəkdə) ; 5) arracher vt (diş) ; 6) məhkəməy
Полностью »ÇƏKMƏK I f. Dartmaq. Kababı hərə bir tərəfə çəkirdi. ÇƏKMƏK II f. Qaldırmaq. Zurnaçılar cuşa gəlib daha da zilə çəkirdilər (İ
Полностью »