I
прил.
1. умерший, скончавшийся (о человеке)
2. мёртвый, дохлый, павший (о животных)
II
сущ. умерший, умершая; покойник, покойница; покойный, покойная; özünü ölmüş бил! плохо тебе будет!
f.sif. 1. Həyatı tərk etmiş, vəfat etmiş, keçinmiş. Bu səslər kimin isə, ölmüş bir adamın minacatını çəkirdi
Полностью »s. dead; faded, defunct; ~ adam a dead man*; ~ xala defunct aunt; ~ bitki a dead plant; ~ məhəbbət dead love; ~ iş a dead matter; ~ fikir / ideya a de
Полностью »прич. 1. кьенвай, кьейи, ччан аламачир; // гиликь(нав)ай (гьайванрин гьакъинда); // сущ. кьенвайди; ölmüşlər və dirilər кьенвайбур ва дирибур; 2
Полностью »sif. 1) mort, -e, défunt, -e, décédé, -e ; 2) crevé, -e (heyvanlar haqq.) ; 3) chéti//f, -ve, malingre (danış
Полностью »