f.is. кил. ümidləndirmək.
сущ. от глаг. ümidləndirmək: 1. уверение (заявление, сделанное с целью убедить кого-л. в чем-л.). Dostluğa ümidləndirmə уверение в дружбе 2
“Ümidləndirmək”dən f.is