şanalamaq
şanalamaq
гл. кьуьк ягъун, кьуькуьналди кӀватӀун, вегьин, гьаюн, чукӀурун (векь, нагъвар ва мс.).
Полностью »1 глаг. 1. веять, провеять (веялом). Taxılı şanalamaq веять (веялом) хлеб (зерно) 2. растопыривать, растопы рить, раздвинуть (пальцы)
Полностью »f. Şana ilə otu, küləşi, samanı və s.-ni yığmaq, yaymaq, atmaq, səpələmək. Həsi bu gün böyük xırmanın qırağını əvvəlcə çaldı, sonra şanaladı
Полностью »