ŞƏBABƏT
сущ. устар. см. şəbab ; молодость, юность, юношеский возраст. Şəbabətdə keçən günlər дни молодости, şəbabətə çatmaq достичь юношеского возраста
is. [ər.] klas. Gənclik, cavanlıq. Fəqət bahari-şəbabımda bir çiçək buldum; Qaçırdım əldən, onun həsrətilə məhv oldum
Полностью »[ər.] сущ. клас. жегьилвал, жаванвал; şəbabətə yetmək агакьун, жегьилвилиз ккам вегьин, жегьилвилин девир авалун
Полностью »