ŞƏBAB(ƏT)

[ər.] сущ. клас. жегьилвал, жаванвал; şəbabətə yetmək агакьун, жегьилвилиз ккам вегьин, жегьилвилин девир авалун.
ŞƏB
ŞƏBAHƏT

Значение слова в других словарях