аспект. || АЙИБУН гл., ни вуж; -на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай; айибар тавун || айиб тавун, айибар тахвун || айиб тахвун, айибар хъийимир || айиб хъийимир туьгьмет(ар) авун. Куьне зун айибмир, дустар, завай а макъамдин крар хьайи вахтар садни дуьм-дуьз лугьуз жедач. С. С. Жувакай ихтилат. Рекьехуьлени адаз ванер къведай, Ярмета айибарна лугьуз папар. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Уста Нафталиди айибарда гьа, - фикирзавай ада... Гь. Къ. Четин бахт. Эгер чавай хьайитӀа са аялвал, Аялар яз чаз аялвал айибда... И. Гь. Чи кьебни я ватан, чи сурни. Лап ЦӀару дах лагьайтӀани, садани айибдач. Б. Гь. Заз эвера. \[Шихкъайиб\]. Жемятдини айибдалда, эгер гьа вичи мад гаф дегишрайтӀа. Лезги яз Мад экъечӀиз жедачалда куьчедиз. И. Гь. Саяд. Я кицӀ кьейиди, чун цӀийи суса айибдачни, са чам хуьз хьанач лугьуз... М. Б. Спелар.