АЛАМАЗ:

* аламаз хьун 1) вуж-вуч нел-квел; са вуж-вуч ятӀани нел-квел ятӀани хьунухь, гьакъикъат яз давам хьун. ЗатӀ аламачиз къуьнерал, Мягьтел яз гьейран хьана хьи. С. С. Амач лугьуз а падишагь. Алимегьамед са сятдилайни гьа чаз акур чкадал аламай. Р. Са хейлин хуьрер эвелан чкайрал аламач. Р. А чи дустунал гьа чаз чидай костюмар алама. Р. Эхир са юкъуз хьайила бизар, Къатадна чилел аламаз пурар. С. Мегьтидин лам. 2) вуч (югъ, варз, рагъ ва мсб) гьакъикъат яз давам хьун. Югъ аламаз агакь тавунихъай кичӀевал аватӀани, зун балкӀандин виликай кьуна, физ хьана. А. Ф. Лянет 3) куьч. агакь тавун, кьисмет тахьун. Югъди йифди фикир авур Гамар хьана аламаз. Ж. Аламаз.

* рикӀел аламаз хьун.

АЛАМ
АЛАМАЗ

Значение слова в других словарях