АЛАМУКЬАЯР

сущ.; -йри, -йра са вуч ятӀани (хуьрек, векьерин кӀунтӀ) вахчурла, аламукьдайбур (гъвелер, кӀанер-пунар). Сурхая аялриз суфрадал аламукьаяр гана... Къ. М. Дагъларин деринрин булахар.