АЛАМУКЬУН

гл., вуж-вуч нел-квел; -да, на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, аламукьрай; аламукь тавун, аламукь тахвун, аламукь хъийимир; вуж, вуч нел, квел са вуж, вуч ятӀани гьинал ятӀани гьакъикъат яз давам хьун. Кьуьзуь диде хуьре туна варцаралди райондин центрда ва я станциядал аламукьна кӀанзава. Гь. М. Им къван, им терез. Ам, виш агъзуррал амай фялеяр хьиз, Аламукьна гьа вич алай чкадал. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Рахунар гзаф хьана, амма метлеб Хкатнач, кар аламукьна чкадал. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. * рикӀел ~.

АЛАМУКЬАЯР
АЛАПЕХЪ

Значение слова в других словарях