АСИ
1. din. asi; günahkar; 2. üsyan edən, üsyançı, itaət etməyən, üzə qabaran; * аси авун asiləndirmək, üzə qaldırmaq; acıqlandırmaq, hirsləndirmək.
хьун f. 1. asi olmaq, əleyhinə baş qaldırmaq, tabe olmamaq, itaət etməmək; 2. asiləşmək, üzə qalxmaq; hirslənmək, qəzəblənmək
Полностью »1.1. (рел.) богохульствующий. 1.2. (перен.) ослабевший рассудком. 2. (рел.) богохульник; богоотступник : аси хьун - а) богохульствовать; б) ослушаться
Полностью »араб, дин, прил. гунагь тир кар авур. Аси лукӀран умуд я хьи, Дармандикай дава хьайи, И тегьер азар Гьинава? Е
Полностью »