АСКЕР

перс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) душмандихъ галаз женг, дяве ийиз гьазурнавайди. Пачагьди вичин аскерриз, и руш кьуна вичин патав гъваш, - лагьана эмирна. Лезги халкьдин махар. Сулейманан шиирри фронтда чи аскерар, далу пата рабочияр ва колхозчияр Ватандин рекье чанар эцигунал ашкъилу ийиз, абуру мадни уьткемвал кутаз хьана. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. 2) куьч. са кар викӀегьдиз кьилиз акъудиз гьамиша гьазурди. 3) ( чӀехи гьарфуналди А ) эркекдин хас тӀвар Аскер. * къизил аскер.

* аскеррин часть сущ. аскерри къуллугъ ийизвай чка. Аскеррин часть чуьлдин шартӀара яшамиш жезвай, А. Къ. Къуллугъдин яцӀа гьатайла авур кхьинар

АСИРРАЛДИ
АСКЕРВАЛ

Значение слова в других словарях