АСЛУ

араб, прил. табий гьалда авай. Гьар са кас вич къуватлуди, беден сагъламди хьунухь Эвелни-эвел адалай вичелай аслу я. М. Ш. Рагъ къаршиламишзава. «Бажарагълувал агьалийрин кьадардилай аслу туш», лагьана тестикьна Максим Горькийди 1934 - йисуз СССР-дин писателрин сад лагьай съезддал рахадайла. А. А. СтӀал Сулейман. Сиясат халкьдин яшайишдилай аслу я. 3. Р. Веси. Чиликай менфят къачузвай тегьердилай виридан агьваллувал аслу я. ЛГ, 2000, 16. ӀӀӀ. Синонимар: табий тир, азад тушир, муьгътеж. Антонимар: азад.

* аслу туширвал сущ. масадаз табий туширвал, кьилдинвал. # ~ хуьн, ~ къазанмишун, ~ давамарун. Гьар миллетдин аслу туширвал, кьетӀенвал къалурзавай яржарикай сад адахъ хсуси символика хьун я. ЛГ, 2001,1. XӀ.

* аслу хьун гл., масадан къастариз, гьерекатриз табий хьун. \[Шихрагьим\]: - Килиг, дуст! Зи вири яшайиш, шадвал, лугьуз-хъуьруьн, кӀанивал, ашкъи - вири Саядперидилай аслу тир. С. С., С. М. СтӀал Саяд. Бул бегьер къачун чилихъ гелкъуьнилай аслу я. Р.

АСЛАНВАЛ
АСЛУВАЛ

Значение слова в других словарях