БАЗЛАМАЧ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра цуру тинидикай чранвай элкъвей фу. Хьрара, тӀанурра ва акайра хемир квай фар, тӀунутӀар, базламачар, цикӀенар, гузанар чразва; иситӀаяр гьазурзава. Гь. Къ. Четин бахт. Фарин гьар жуьреяр ава. Хьран, тӀанурдин, чар авай, къатай, як авай, къулан, акадин, ацӀуцӀаяр, базламачар, пурнияр квай, гьажикӀад гъуьруьн, юхваяр, чкалар, шуьреяр, куьтер. ЛГ, 1992, 23. ӀV. Я лаваш, я базламач Къе суфрадал аламач. Ф. Н. Кьери жезва хуьрер чи.

БАЗИ
БАЗУ

Значение слова в других словарях