БАЙБУТ

фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) акьал тежедай яргъи ва гьяркьуь чукӀул. # хци ~, къуьруь ~; байбутдал хъчар куьткуьнун. Вири умуд къвалал алай байбутдик квай. Къ. М. Дагъларин деринрин булахар. 2) ( чӀехи гьарфунилай Б ) итимдин хас тӀвар - Байбут. Сарар авахьнава зи, белки сарарин духтур къалажугъви Байбута... Р. Гь. Чун чаз килигайла...

БАЗУ
БАЙИР

Значение слова в других словарях