БАЙИР

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра къецел пад (са агалнавай чкадин, сергьятар авай чкадин). - Хипер юкъуз гьина жеда кьван, байирда, - хъуьрезва чубан. М. Б. За бананар недач.

БАЙБУТ
БАЙКЪУШ