сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) уф туна авазар ядай, кфилдиз ухшар музыкадин алат. Сегънедай саздинни балабандин, суьгьуьрдин хьтин, сесер акъатна. Гь. Къ. Четин бахт. Сазни зуьрне, тар, балабан, Самур дере я баябан... М. Абдуллаев. Вил гала зи. 2) куьч. манасуз гафар, ихтилатар. Куьн лагьайтӀа, багъишламиша, маса балабанар гваз майдандиз экъечӀнава. Гь. М. Им къван, им терез.
* балабанар ягъун рах., гл.; ни алай фикирдилай алудун патал герек тушир ихтилатар авун. Гьавахтундани кулакри ва абурун гъилибанри, - абур герек авай крар туш, гьарда вичин къайгъу вичи акурай лугьуз, балабанар янай, баштанарнай, зиянар ганай. 3. Э. Муькъвел гелер. Къанун чпиз течиз ерли Ягъай балабан хьана хьи. М. А. Колхоздиз. Синонимар: барби ягъун, далла(яр) ягъун, ихтилат(ар)ун, къакъра ягъун, суьгьбет(ар)ун.