|| БЕЛА араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра рикӀиз ва бедендиз тӀарвал гудай кар. Агьади гайи баладиз сабур тавун туш хьи, гъелбет. Е. Э. Дустариз. Атуй вичиз еке бела... Е. Э. Мугьман тун тавур папаз. ЖедатӀа - гзаф жен акьул, ТӀимилди бела я кьилиз. А. Ал. Бейнидин хумул.
* бала хьун гл.; туькьуьлвал, такӀанвал арадал гъизвай чешме хьун. Етим Эмин фугъара я мубтала, Бала я вун, дуьнья, бала я, бала. Е. Э. Дуьнья гьей. Ваз кӀвале бала хьанвай вуч аватӀани, гъана ина эцига. Къ. Р. Аламат.
* баладик акатун гл.; туькьуьлвал, такӀанвал кьилел атун. ЧӀехидаз яб тагайди чӀехи баладик акатда. Ф. Мисал. Лезги чилер вири санлай баладик Акатнава - Куьре, Ахцегь, Къубани. И. Гь. Ленинан памятник. ТахьайтӀа кьил мад баладик акатна... М. Б. Эминан сурал. Антоним: баладикай хкатун.
* баладикай хкатун гл.; туькьуьлвал, такӀанвал алатун. Аллагъдиз шукур гъваш, гена вун гьа икӀ а баладикай хкатайди... А. И. Самур. Синоним: баладик акатун.
* бала-къада \[бала-къаза \] сущ. хата. Им вуч лагьай чӀал я, чан хва Али? Бала-къададикай Аллагъди къутармишрай, астафируллагь! Къ. М. Дагъларин деринрин булахар. - Аквар гьалда, Уьмуьрда гьардахъ вичин цӀар хьун чарасуз я, - фикирзавай ада. - ТахьайтӀа гьамиша кьилел ихьтин бала-къазаяр къведа. Б. Гь. Заз эвера.
* кьилел ~ атун.