БРАНДЕР

м dəniz. brander (1. qədim zamanlarda: düşmən gəmilərini yandırmaq üçün yanacaq və partlayıcı maddələrlə yüklənmiş kiçik gəmi; 2. düşmənin sahilə yanaşma yolunu tutmaqdan ötrü batırılan gəmi); ◊ пустить (запускать) брандер (брандера) araya dava salmaq, mübahisə törətmək.

БРАНДВАХТА
БРАНДЕРНЫЙ

Значение слова в других словарях