ВЕТӀ

сущ.; -ре, -ре; -ер, -ери, -ери куьлуь лувар авай, тӀар жедайвал кӀасдай гъвечӀи гьашарат. # ~ ерин луж: , ~тӀрен пӀив, агъу алай ~. Гатуз ветӀери кӀасиз ахвар вугудач. Р.

*   ветӀряйни кьун тавун гл., ни вуж-вуч; низ-квез ятӀани гьич са фикирни тагун.

*   ветӀряй [акун] кьун гл., ни вуж лап манасуз са шей хьиз акун, кьун. На лугьуди, адаз гьаким яр ава, Къвалав гвайбур адаз ветӀряй аквазва. А. Къ. Дишегьлияр.

ВЕТЕРАН
ВЕТӀ

Значение слова в других словарях