ВИК

сущ.; -кӀини, кӀина; -кӀер, -кӀери, -кӀера арабадик маларин гардандал жедай алат. Пеленгдиз, викӀиник квай яцар вилик кутуна, цан цазвай инсан акуна... Лезги халкьдин махар.... туьрез викӀинихъ вегьенвай яцар, гагь гуьнейрал хкаж жез, гагь къузайрай эхвичӀиз, яваш-яваш физвай. Гь. Къ. Четин бахт. Эхирни алгъана килигайла, адаз викӀиник кутӀуннавайди кал тирди акуна. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. ВикӀинай кӀар акъудзава, Хевелагар Патав чилел авудзава. Ш. Ю. Муьгьуьббат викӀиник.

* гъуьлни паб са викӀиник квай яцар я.

ВИК
ВИКӀЕГЬ

Значение слова в других словарях