ВИР

фарс, сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера яд кӀватӀ хьанвай еке чка. Са арадилай къиб рахана, гадайрини вириз са гъаб руьхъвер вегьена. Ф. Ирид стха. Дуьнья я им, акъвазмир сархуш хьана, Пара вирер ацӀуз, элкъвез буш хьана. Е. Э. Стхаяр. Лепеяр жедач гъвечӀи вирерал, Лепеяр жеда дерин гьуьлерал. А. Ал. Бендер. АцӀай вир цларивай кьаз хъижедач лугьудайвал, завай кхьин тавуна акъвазиз хъхьанач. А. Эсетов. Тек са йис || ЛГ, 2000, 10. VӀӀӀ.

* кирпичар атӀудай вир.

ВИНЯЙГЪУЗ
ВИР

Значение слова в других словарях