ВИЧ

(-и, -е) qayıd. əvəz. özü; ам вич фена (o) özü getdi; вичиз чида özü bilər; вичивай жузуз özündən soruş; вичивай вичиз хешил тежерда масадаз хинкӀалда. Ata. sözü özünə umac ova bilmir, başqasına əriştə kəsir; * вич вичел хкун özünə gətirmək, huşa gətirmək, ayıltmaq; вич вичел хтун özünə gəlmək, huşu özünə gəlmək, ağlı başına qayıtmaq; ayılmaq; вич вичелай фин özündən getmək, huşunu itirmək, qəşş etmək, bayılmaq; вич-вичик рахун a) öz-özünə (yavaşdan) danışmaq; b) sayıqlamaq; вичи вич квадарун bax квадарун; вичи вич тухун özünü aparmaq, özünü idarə etmək; вичи вич ялун bax ялун; вичи-вичиз öz-özünə, müstəqil olaraq; özü; вичиз кьун a) özünə aid etmək, öz ayağına yazmaq, mənimsəmək, yiyələnmək, məngirləmək; b) özünə götürmək, özünə aid etmək; вичиз килигай a) özünə görə, öz vəziyyətinə, öz mövqeyinə öz vəzifəsinə layiq; b) özünə məxsus, ancaq özünə xas olan, xüsusi, səciyyəvi; öz; вичиз чидайвал özü bildiyi kimi, öz ağlına görə, heç kəsə məhəl qoymadan; вичикай дем ягъун özündən dəm vurmaq, özünü tərifləmək.