ВЛЕЧЬ I
сов. girmək, keçmək; uzanmaq (bir şeyin içinə).
ВЛЕЧЬ II
несов. 1. köhn. çəkmək, dartmaq; 2. cəlb etmək, cəzb etmək; ◊ влечь за собой səbəb olmaq, törətmək, nəticələnmək.
ВЛЕЧЬ I
сов. girmək, keçmək; uzanmaq (bir şeyin içinə).
ВЛЕЧЬ II
несов. 1. köhn. çəkmək, dartmaq; 2. cəlb etmək, cəzb etmək; ◊ влечь за собой səbəb olmaq, törətmək, nəticələnmək.
несов. 1. ялун, чIугун. 2. желб авун; рикI чIугун; гьевеслу авун. ♦ влечь за собой нетижа гун, гъун, себеб хьун; это влечѐт за собой неприятности и ка
Полностью »влеку, влечёшь, влекут; влёк, влекла, -ло; влёкший; влекомый; -ком, -а, -о; страд. прич. прош. нет, нсв. (св. - повлечь) 1) а) кого-что (к кому-чему) Увлекая, манить, притягивать к себе. Математика ег
Полностью »