ВОСХИ́ТИТЬ
сов. köhn. şair. yüksəklərə qaldırmaq, göylərə qaldırmaq.
ВОСХИТИ́ТЬ
сов. heyran etmək, valeh etmək, məftun etmək; меня восхитила красота этой местности bu yerin gözəlliyi məni heyran (valeh) etmişdir.
ВОСХИ́ТИТЬ
сов. köhn. şair. yüksəklərə qaldırmaq, göylərə qaldırmaq.
ВОСХИТИ́ТЬ
сов. heyran etmək, valeh etmək, məftun etmək; меня восхитила красота этой местности bu yerin gözəlliyi məni heyran (valeh) etmişdir.
-хищу, -хитишь; восхищённый; -щён, -щена, -щено; св. см. тж. восхищать кого-что (чем) Привести в восхищение, вызвать восторг. Восхитить публику своим пением. Знаете, что меня восхищает больше всего?
Полностью »