араб, сущ.; -ини, -ина; ер, -ери, -ера диндин рекьяй несигьат. МискӀиндиз кӀватӀ хьана жемятар вири, Фекьиди вяз кӀелиз Къуръандай аят. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар.
* вяз авун ( вязун рах. ) гл., ни < низ >; 1) дуьа авун. Гишила фура авай рушари Аллагьдиз вяйзар ийиз хьана. Ф. Пуд руш. \[Амахан\]. Эфендиди мискӀинда вязер ийидайла, яваш-яваш халкь гъилик кутун хьайитӀа пис жедач. Гь. Гь. Колхоз. 2) несигьат гун. Вахъ ава эбед тӀебиат, Вяз ийида кӀелиз аят, Кьисмет я ваз женнет халат, Я шейхерин шейх, Мегьамед. X. Къ. Шейхерин шейх. Гила зани тарсар гайи ксари Заз вязава гьа зи гафар кӀевелай. А. Ал. Муьжуьдар. -Жемятар, - вяз авуна ада, - куьне иблисрин чӀалариз яб гумир, абуру куьн гелелай алудзава. Н. М. Къизилдин хтар. ВЯЗЕРЧИ цӀ, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра вяз ийидайди. Мирзе Гьасана хиве къазвайвал, Гьажи Имиралидикай «халис алимдин ва заманадин игътияжар чидай вязерчи» хьана. А. А. Ярагъ Мегьамед. Г