ГЕГЬЕНШАРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; гегьеншар тавун, гегьеншар тахвун, гегьеншар хъийимир 1) размерриз гегьенш гьалдиз гъун. Шехида шегьердин куьчеяр гегьеншарзава. Р. 2) куьч. артухарун. Мектебди, муаллимри хуьрерин арада яр-дуствал, мукьвавал артухарна, хуьрерин алакъаяр гегъеншарна. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

ГЕГЬЕНШ
ГЕГЬЕНШВАЛ

Значение слова в других словарях